İzmir depremzedelerinin 112 acil servis ses kayıtları

İzmir Seferihisar açıklarında yaşanan 6.6’lık depremin üzerinden sayılı günler geçti. Bir yandan depremin etkileri sürerken diğer yandan göçük altında kalan depremzedelerin 112 acil servis ses kayıtları ortaya çıktı.

İzmir’de yıkıma neden olan 6.6 büyüklüğündeki deprem sonrası çöken bir binanın altında çocuklarıyla kalan kadının yaşadığı panik ve yaşanan can pazarı 112 Acil Çağrı Merkezi’nin ses kayıtlarına yansıdı. İşte bir annenin yardım feryatlarının yer aldığı ses kayıtlarından bazılarındaki konuşmalar şöyle:

İzmir depremzedelerinin 112 acil servis ses kayıtları

– Çağrı Merkezi itfaiye buyurun.

– Lütfen Adalet Mahallesi Cumhuriyet Sitesi. 3 tane bebeğim var, hepimiz göçük altındayız. Hepimiz bir aradayız.

– Hemen ekip yönlendireceğiz hanımefendi. Hangi sokak orası?

– 1593/4 Sokak. Cumhuriyet Sitesi. Ne olursunuz acele edin 4 çocuğum var. Daire 4 C Blok Salon tarafındayız.

– İhbarınızı aldık, sakin olun. Ekipler geliyor.

-Parkın orda oturuyoruz.

-Cumhuriyet Sitesi değil mi?

Bir başka anne, depremde çocuğuyla beraber mahsur kaldığı evinden 112 çağrı merkezini arayarak yardım istiyor.

– Çağrı Merkezi itfaiye buyurun.

– Evde kaldım. Kapının önüne portmanto devrildi, kapım açılmıyor, evde mahsur kaldım. Çocuğum da var, dışarı çıkamıyorum.

– Hanımefendi, şu anda böyle baya vaka var. Binanızda çökme var mı?

– Bilmiyorum, her yer yıkıldı. Binanın içi çok kötü diyorlar.

– Hanımefendi adres neresi?

– 288/7 Sokak numara 3. Zeki Müren Parkının tam karşısı. Kapım kilitlendi çıkamıyoruz. Ne olur kurtarın.

– Kaçıncı kattasınız siz?

– 3’üncü kattayım.

– Tamam hanımefendi.”

Deprem sonrası çöken bir binanın altında 4 çocukla kalan Fatma Aladağ (35), o anları anlattı. Küçük kızı 1,5 yaşındaki Elif Neva, Zehra Işık (5), oğlu Yusuf Bahri (3.5) ve arkadaşının kızı 6 yaşındaki Merve ile birlikte geçirdiği zor anları anlatan Fatma Aladağ, deprem sırasında küçük kızın salonda, diğer çocukların odada ve kendisinin mutfakta olduğunu söyledi.

Bir anda sallanmaya başladıklarını ve koşarak telefonunu aldığını ifade eden Aladağ, “Küçük kızımı kucağıma alıp çocuklara seslendiğimi hatırlıyorum. Hepimiz bir araya geldik, baktım tekrar sallanınca güvenli bir yere gitmeyi düşündüm. Bir yere yerleşme fırsatımız olmadı koltuğun yanında kaldık. Tavan tepemize çöktü. Benim için başından sonuna her şey bir mucizeydi, telefonun yanımda olması çok önemliydi” dedi.

Enkazın altındayken telefonun ışığını açtığını kaydeden Aladağ “Sakin olmaya çalıştım ilk olarak eşimi aradım. Hareket edecek bir alanımız yoktu. Çocuklar bir adım gerimde olsa belki onları kurtaramazdık. Telefonum çekmeyince strese girdim. 112 açınca kendimi toparladım acil yardım istedim. Toplam 4.5 saat enkaz altında kaldık. Herkes beni arıyordu telefonum çok fazla çalmaya başladı. Salonun neresinde olduğumu bildirdim. WhatsApp’tan durum yazdım ‘Ne olur Beni aramayın Telefonumun şarjı bitmesin enkaz altındayım’ diye yazdığımı hatırlıyorum” dedi.

Kurtarılmayı beklerken çocukların hayatta olduğunu sürekli kontrol ettiğini dile getiren Aladağ şunları belirtti:

“Beni arayan tek bir numarayı yanıtladım. Diğer numaraların hiç birisini açmadım şarjın bitmemesi için. Sırtımla alan açmaya çalıştım ama başaramadım. Çocuklar sorun çıkarmadan sabırla beklediler. Arada tek tek isimlerini seslenerek onlardan bir yanıt almaya çalıştım. Vitrin kırıldığı için etrafımız cam kırıkları ile doluydu. Onları temizlemeye çalıştım. Oyuncaklar vardı çocukların ellerinde, şarkılar söyledik. Ama sonra fazla telefonda bana nefesimizi kullanmamız söylendi. Şarki söylemeyi bıraktık.”

Büyük depremin ardından televizyondaki görüntüleri izleyemediğini, yaşadığı evin bulunduğu apartmanı yakından görmeye gidemediğini anlatan Fatma Aladağ “2005’te bir deprem daha yaşamıştım. Ama bu kadarı olmadı. Tekmeleyebileceğim bir alan vardı. Beni buldular. Benim şansım vardı. Koltuğun arkasındaydık. O bizi kurtardı. Kızım kusmaya başladı, uykusu geldi. Biraz daha kalsak belki daha kötü sonuçlar olacaktı. Vakit kaybetmeden 112’yi aramam beni kurtardı. Kimsenin telefonu çekmiyorken bana ulaşabilmeleri şanstı. Çıktığımdan beri dua ediyorum ‘Enkazın altında nefes alan varsa Allah’ım hepsine yardım etsin’. İnşallah bir an önce onlar da kurtulur. Allah kimseyi evlatlarıyla sınamasın” dedi.